Καταστρέψτε κι εσείς το Τείχος του Βερολίνου!

...και βοηθήστε τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα.

Κύκλοι στη γη...

Τους πρωτοσυνάντησα τυχαία, ψάχνοντας κάτι που δε θυμάμαι, στο Google Earth.



Στην αρχή νόμισα ότι ήταν εγκαταστάσεις επεξεργασίας υγρών λυμάτων, καθώς τους είδα δίπλα σε μια μικρή πόλη. Σύντομα όμως κατάλαβα πως επρόκειτο για κάτι άλλο, καθώς δεν ήταν μόνο ένας-δύο...


...και είχαν και διαφορετικά μεγέθη.

Πρόκειται για αρδευόμενα χωράφια, στην Πολιτεία της Οκλαχόμα, με ένα κεντρικό άξονα περιστροφής και ένα τεράστιο σωλήνα-ψεκαστήρα, τυπικά μήκους 400μέτρων που γυρνάει γύρω-γύρω στο χωράφι ποτίζοντάς το (δείτε φωτογραφία στη Wikipedia).


Βλέποντας το trailer της τελευταίας ταινίας του George Clooney (Up In The Air), πρόσεξα ότι σε μια σκηνή φαίνονται τα συγκεκριμένα σχήματα στη γη μέσα από ένα αεροπλάνο που απογειώνεται.

Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνονται κάποια μάλλον εγκαταλελειμμένα χωράφια:

Αν λοιπόν ακούσετε τίποτα για "μυστηριώδεις κύκλους στη γη" από κανένα τηλε-τσαρλατάνο συνωμοσιολόγο, θυμηθείτε το...

Η Αθήνα του 19ου αιώνα

Οι παρακάτω δύο φωτογραφίες είναι σκαναρισμένες από το περιοδικό "Φωτογράφος" (τεύχος 189, Σεπτέμβριος 2009) που κυκλοφορεί εδώ και καιρό με την Καθημερινή της Κυριακής, μια φορά το μήνα. Είναι του φωτογράφου Κ. Αθανασίου, γύρω στα 1885, από τη Συλλογή του Άλκη Ξ. Ξανθάκη.

"Τι άθλιος ξερότοπος!" ήταν η πρώτη μου σκέψη όταν τις πρόσεξα (και μου ήρθαν στο μυαλό και άλλες αντίστοιχες παλιές φωτογραφίες, πίνακες ή γκραβούρες). Ακόμη και τα λίγα δέντρα στην κάτω φωτογραφία, μπροστά από το Ηρώδειο, είναι εμφανώς τεχνητά φυτεμένα, σε παράταξη κατά μήκος του δρόμου. Υπόμνηση προς όσους αντί να κάνουν πολιτική παγιδεύονται σε συνθήματα τους στυλ "άπαξ δάσος, πάντα δάσος"...

The Worst (U.S.) Cities for Walking

Η συμμαχία / καμπάνια με τον τίτλο 'Transportation for America' διεξήγαγε πρόσφατα μία έρευνα για τους θανάτους πεζών ('Dangerous By Design') και τις πιο επικίνδυνες μητροπολιτικές περιοχές για τους πεζούς στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ανάμεσα στα ευρήματα της έρευνας ξεχωρίζει το ότι οι πιο επικίνδυνες περιοχές για περπάτημα είναι οι κεντρικές αρτηρίες που έχουν σχεδιαστεί ώστε να δίνουν απόλυτη προτεραιότητα στα αυτοκίνητα, αγνοώντας τους πεζούς και τα ποδήλατα.
Η λίστα με τις πιο επικίνδυνες πόλεις (βάσει του "Δείκτη Επικινδυνότητας για τους Πεζούς") αναδημοσιεύεται και στο μπλογκ GOOD.

Άνευ σχολίων...

"Whale Penis Leather Option Dumped by Russian Luxury Armored Car Company"
(Michael Graham Richard, TreeHugger.com)

Λάθος: Η Ελλάδα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ 5η στον κόσμο ως προς το μέγεθος των σπιτιών

«Δεύτερη στην Ευρώπη και πέμπτη στον κόσμο η Ελλάδα, όσον αφορά τα μεγαλύτερα σπίτια» μετέδωσε λανθασμένα το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) και η είδηση αναπαρήχθηκε (εξίσου λανθασμένα) από πολλά ελληνικά ΜΜΕ (βλ. άρθρα σε Express, Ημερησία, Έθνος, Ελευθεροτυπία, Καθημερινή).

Μόνο η Μαρία Κατσουνάκη στην Καθημερινή έδειξε να εκφράζει έναν κάποιο σκεπτικισμό για την ορθότητα της πληροφορίας.

Ψάχνοντας στο Ίντερνετ διαπίστωσα ότι το δημοσίευμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ βασίζεται σε δημοσίευμα της αυστραλιανής εφημερίδας Courier-Mail, το οποίο με τη σειρά του αναπαράγει λανθασμένα κάποια στοιχεία καθώς βασίζεται σε έρευνα που παρήγγειλε η εταιρεία CommSec (Commonwealth Securities Ltd.), θυγατρική της τράπεζας Commonwealth Bank of Australia. Το πλήρες 4-σέλιδο της CommSec εδώ.

Στην 1η κιόλας σελίδα του φαίνεται ο σχετικός πίνακας με στοιχεία για 18 χώρες του κόσμου και με τίτλο «Μέσο Μέγεθος Νέων Σπιτιών ανά τον Κόσμο». Προσοχή! «Νέων» σπιτιών. Όχι σπιτιών γενικώς.

Ως βασική πηγή αυτού του πίνακα αναφέρεται η βρετανική έρευνα του 2005 με τίτλο:
Unaffordable Housing: Fables & Myths (Alan W Evans & Oliver Marc Hartwich, Policy Exchange). Στην έρευνα αυτή, η οποία επίσης διατίθεται δωρεάν στο διαδίκτυο, προκύπτει (στη σελ. 24) ότι το μέσο μέγεθος κατοικίας στην Ελλάδα είναι το δεύτερο μικρότερο στην Ευρώπη (79,6 μ2), μεγαλύτερο μόνο από της Φινλανδίας, ενώ μόνο στα νεόκτιστα (στοιχεία του 2002) υπήρξε αυτή η εκτίναξη προς τα πάνω.

Επίσης, ως προς τη μέση επιφάνεια δωματίου το μέγεθος στην Ελλάδα είναι στο μέσο της Ευρωπαϊκής λίστας (8η στους 15).

Αλλά υπάρχει και συνέχεια. Η ανωτέρω βρετανική έρευνα χρησιμοποιεί στοιχεία από τα στατιστικά κατοικίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 2002 και του 2003 (European Union, Housing Statistics in the EU 2002). Μπόρεσα να βρω την αντίστοιχη ευρωπαϊκή έκθεση του 2005-2006 από την οποία όπως φανταζόμουν προκύπτουν και άλλα ενδιαφέροντα. Για παράδειγμα, το "μέγεθος κατοικίας" βασίζεται στη "μέση, χρήσιμη επιφάνεια δαπέδων ανά κατοικία" (Πίνακας 2.1, σελ.53). Αυτή όμως η κάθε χώρα την ορίζει, ή τη μετράει με δικό της τρόπο. Η Ελλάδα μάλλον υπερεκτιμά το μέγεθος των κατοικιών της καθώς περιλαμβάνει στη "χρήσιμη επιφάνεια δαπέδων" ακόμη και το πάχος των εξωτερικών τοίχων!!! (βλ. ορισμούς στις σελ. 123-124). Άρα, τα μικρά ελληνικά σπίτια ίσως να είναι και ακόμα μικρότερα "στην πραγματικότητα". Γεγονός είναι πως το ίδιο κάνουν και ορισμένες άλλες χώρες ενώ αντίθετα κάποιες άλλες έχουν εξαιρέσεις στο τι περιλαμβάνουν στη συνολική χρήσιμη επιφάνεια. Γενικά πάντως οι ορισμοί φαίνεται να διαφέρουν σημαντικά, σε βαθμό που η οποιαδήποτε σύγκριση να είναι περιορισμένης αξίας και μόνο ως ενδεικτική να πρέπει να θεωρείται.

Από την Έκθεση προκύπτουν και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία:

Από τον Πίνακα 3.3 προκύπτει ότι για κάποιες χώρες (π.χ. Ελλάδα) στα στοιχεία συμπεριλαμβάνονται και οι εξοχικές κατοικίες ενώ για άλλες όχι, και άρα πάλι τα νούμερα είναι δύσκολα συγκρίσιμα.

Ο Πίνακας 3.7 παρουσιάζει τον μέσο αριθμό ατόμων ανά κατοικούμενη οικία: Η Ελλάδα έχει ένα από τα υψηλότερα νούμερα. Υψηλά νούμερα έχουν μόνο άλλες χώρες με αντίστοιχα ισχυρό το θεσμό της οικογένειας (Ισπανία, Ιρλανδία). Άρα, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι στην Ελλάδα μάλλον αντιστοιχούν σημαντικά λιγότερα τετραγωνικά μέτρα κατοικίας ανά άτομο.
Αυτό επιβεβαιώνεται από τον Πίνακα 3.8 που παρουσιάζει το ποσοστό των ανθρώπων που ζουν σε σπίτια με "συνθήκες συνωστισμού" όπου η Ελλάδα έχει πράγματι υψηλά νούμερα.

Επιπλέον, όπως έχω γράψει και παλιότερα, το γεγονός ότι πολλά σπίτια (κυρίως διαμερίσματα) στην Ελλάδα δεν έχουν κατασκευαστεί από αρχιτέκτονες αλλά από πολιτικούς μηχανικούς δεν λειτουργεί θετικά ως προς τη βέλτιστη αξιοποίηση των διαθέσιμων χώρων. Για να το πούμε ωμά, 100 τετραγωνικά μέτρα σπιτιού σχεδιασμένου από αρχιτέκτονα θα παρέχουν (συνήθως) καλύτερες και περισσότερες υπηρεσίες απ’ ότι 100 τετραγωνικά σπιτιού σχεδιασμένου από πολιτικό μηχανικό…

Απ' όλα αυτά προκύπτει ότι οι συνθήκες στέγασης / κατοικίας στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά ιδανικές είναι και σε καμία περίπτωση η παρανόηση που πέρασε στις εφημερίδες δεν αντικατοπτρίζει την κυρίαρχη πραγματικότητα.