2010-05-17

Παγκάκια του μέλλοντος (;)

Πέρασα σήμερα από την Τεχνόπολη στο Γκάζι για να δω την Έκθεση Future Bench, τμήμα του διαγωνισμού Athens Bench Mark για το νέο παγκάκι της Αθήνας. Όπως είχα επισημάνει παλιότερα, ήταν ευφυής η ιδέα να γίνουν δύο ξεχωριστοί διαγωνισμοί: ένας διαγωνισμός ιδεών χωρίς περιορισμούς (ώστε οι συμμετέχοντες / αρχιτέκτονες να... ξεσαλώσουν με την άνεσή τους) και ένας διαγωνισμός βιομηχανικού σχεδίου από τον οποίο θα προέκυπτε ένα πραγματικό παγκάκι.

Ωστόσο, ακόμη κι έτσι απόρρησα με αρκετές από τις επιλογές της κριτικής επιτροπής για το Future Bench. Δηλαδή, το παγκάκι του μέλλοντος δεν θα πρέπει να είναι κι αυτό... παγκάκι;
Κατανοώ ότι τα "παγκάκια του μέλλοντος" ήταν, όλα σχεδόν, σχεδιασμένα σε έναν... άτοπο χώρο, που δε θύμιζε Αθήνα ή οποιαδήποτε άλλη ελληνική πόλη αλλά ένα ασαφές, αχανές, συχνά ά-κτιστο φανταστικό αστικό(;) τοπίο χωρίς περιορισμούς μεγέθους ή άλλους σχετικούς. Οι πόλεις αλλάζουν και νέοι χώροι δημιουργούνται (έστω πάαααρα πολύ αργά...). Καλά ως εδώ.
Αλλά μήπως στο μέλλον προβλέπεται να έχει καταργηθεί ο νόμος της βαρύτητας και οι άνθρωποι να κρέμονται αμέριμνοι από τα μπαλκόνια / παράθυρα εγκαταλειμένων κτηρίων;
Μήπως στο μέλλον προβλέπεται όλοι οι άνθρωποι να είναι εικοσάχρονοι (χωρίς προβλήματα μέσης) που ξαπλώνουν / απλώνονται σε κάθε λογής άβολες, πολυεπίπεδες κατασκευές;
Ή μήπως στο μέλλον προβλέπεται να έχουν ...άνευρα οπίσθια που μπορούν χωρίς ενόχληση να κάθονται σε κάθε λογής παρδαλές "επιφάνειες" γεμάτες εξοχές και ακμές;
Μήπως προβλέπεται να καταργηθεί η ανάγκη τα παγκάκια να έχουν πλάτες;

Ακόμη κι έτσι δηλαδή, στο χώρο των ιδεών, δεν μας απασχολεί μια αρχιτεκτονική λειτουργική, που να υπηρετεί τον χρήστη της πολίτη / δημότη / περαστικό αλλά μόνο μια αρχιτεκτονική αυτάρεσκη έως και επηρμένη που χαίρεται με τον εαυτό της και τις εμπνεύσεις της;

Εν πάσει περιπτώσει, πολύ ενδιαφέρουσα, ευέλικτη και μάλλον εύκολα υλοποιήσιμη βρήκα την πρόταση multi-form [cu]bench ενώ εξαιρετική στον ανατρεπτικό σαρκασμό και... ρεαλισμό της, η "πρόταση" katse re: Το μέλλον είναι εδώ!

Όσο για το διαγωνισμό βιομηχανικού σχεδίου για τα πραγματικά παγκάκια, μπορείτε να δείτε τις προτάσεις στο site (στην Τεχνόπολη δεν παρουσιάζονται). Μου άρεσαν οι προτάσεις Cube Bench, Eco Bench, City Break, D n' A, human bench, Mint, {anti}thesis, bliss, Athens 'Lego', minimal bench,

Αν έχετε την όρεξη, μπορείτε επίσης στο σάιτ του διαγωνισμού να διαβάσετε και τι σημαίνει "το παγκάκι" για το Δήμαρχο Κακλαμάνη, αν δεν το έχετε καταλάβει 3,5 χρόνια τώρα. Παράλληλα, γίνεται προσπάθεια να στηθεί ένα εθελοντικό πρόγραμμα -ασαφέστατο ακόμη στις απαιτήσεις και τους στόχους του- μέσω του οποίου "ειδικοί τεχνικοί υπεύθυνοι του Δήμου θα οργανώσουν τις ομάδες που θα ξαναδώσουν ζωή στα παλιά φθαρμένα παγκάκια και θα τα κάνουν να μοιάζουν ξανά σαν καινούρια."  Και οι τόσοι χιλιάδες αργόμισθοι υπάλληλοι του κακοδιαχειριζόμενου δήμου θα συνεχίσουν να καθαρίζουν φασολάκια στα γραφεία τους; Δεν θα πρέπει πρώτα ο Δήμος να επιδείξει έναν υποτυπώδη σεβασμό στα χρήματα των δημοτών του και των Ελλήνων φορολογουμένων πριν ζητήσει με δακρύβρεκτα κειμενάκια τη βοήθειά μας;
Εξοργίζομαι με ότι μου βγάζει αρνητισμό... Καλύτερα χαρείτε τα σχέδια.

2010-05-13

Πρόσφατα άρθρα για την Αθήνα

Η άλλη κρίση της Αθήνας (του Δημήτρη Ρηγόπουλου, Καθημερινή, 2010-01-27)
Η επικίνδυνη Αθήνα (του Ηλία Μαγκλίνη, Καθημερινή, 2010-01-29)
Τα ερείπια της Αθήνας (του Δημήτρη Ρηγόπουλου, Καθημερινή, 2010-02-24)
Το έλλειμμα των επενδύσεων (του Πάσχου Μανδραβέλη, Καθημερινή, 2010-04-18) [επίσης σχετίζεται με το κέντρο της Αθήνας]
"Άνοιγμα στην Πόλη"-πρωτοβουλία του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (ΑΠΕ-ΜΠΕ, 2010-05-04)
Το Μέγαρο Μουσικής και ο χαμένος παράδεισος (Χάρης Σαββίδης, e-Δράση, 2010-03-10) [μια προηγούμενη, διαφορετική ματιά για το ίδιο νομίζω πάρκο με το παραπάνω]