Σε αυτό το άρθρο παρουσιάζω κάποιες ιδέες / προτάσεις που αφορούν σε πιθανές ενέργειες του Δήμου αυτή τη φορά (όχι της κυβέρνησης).
Σκοπός των συγκεκριμένων προτάσεών μου δεν είναι να αντιμετωπίσουν τα γνωστά πολυσυζητημένα προβλήματα του κέντρου όσο το να δημιουργήσουν μία εικόνα, μία καθημερινότητα που θα κάνει την πόλη λιγότερο αφιλόξενη και λιγότερο εχθρική για τους δημότες της και όσους κινούνται σ' αυτήν. Η ενασχόληση μόνο με τις αρνητικές πλευρές της πόλης - χωρίς να ενισχύονται και να υποβοηθούνται οι θετικές της πλευρές - εμπεριέχει τον κίνδυνο να βυθιστούμε σε ένα φαύλο κύκλο αρνητισμού που θα αποθαρρύνει ακόμη περισσότερο τις όποιες προσπάθειες. Η ενίσχυση / "εφεύρεση" πλεονεκτημάτων και θετικών πτυχών θα συμβάλλει στην προσέλκυση πολιτών, επιχειρήσεων και επισκεπτών που με τη σειρά τους θα δώσουν ένα πιο θετικό αέρα στη λειτουργία της πόλης.
Κεντρική αφετηρία των προτάσεων είναι η παρατήρηση πως η Αθήνα έχει την ιδιότητα να "κουράζει" τον κάτοικό της και τον επισκέπτη, κάτι που δεν συμβαίνει στις περισσότερες δυτικές πόλεις, ιδίου ή και μεγαλύτερου μεγέθους. Αφήνει την αίσθηση πόλης δυσπρόσιτης και διασπασμένης, παρά την "ενοποίηση αρχαιολογικών χώρων" που αφορά πιο πολύ στο τουριστικό κομμάτι της και όχι την καθημερινότητα του πολίτη. Απλές, φυσιολογικές λειτουργίες καθημερινής μετακίνησης, που θα μπορούσαν να είναι και μια ευχάριστη άσκηση για τον κλεισμένο σε σπίτια και γραφεία κάτοικο, είναι επιφορτισμένες με το βάρος μιας ψυχολογικής και σωματικής κούρασης και ενόχλησης. Οι μετακινήσεις με το αυτοκίνητο γίνονται ένα καθημερινό ράλλυ για την αποφυγή εμποδίων και την... ανακάλυψη των με κάθε τρόπο κρυμμένων σημάτων της τροχαίας, ενώ οι λακούβες (εσκεμμένες, π.χ. φρεάτια ΕΥΔΑΠ, και μη) απειλούν αυτοκίνητα, επιβάτες και ιδίως εγγύους γυναίκες και πάσχοντες από προβλήματα μέσης.
Η ενασχόληση με τα βασικά αυτά θέματα έχει τη δυνατότητα να αλλάξει δραματικά τον τρόπο ζωής εκατομμυρίων κατοίκων, με σχετικά μικρό κόστος, αρκεί να προηγηθεί ένας ενδελεχής σχεδιασμός που θα λάβει υπ' όψιν όλες τις πτυχές τους και όλους τους εμπλεκόμενους. Παρατίθενται παρακάτω εν συντομία, σχετικές προτάσεις για προβληματισμό και σχολιασμό:
Ο Δήμος Αθηναίων...
1. Να αναζητήσει / πειραματιστεί με εναλλακτικούς τρόπους αποκομιδής των απορριμμάτων, ώστε να μην σκορπίζονται τα σκουπίδια στο δρόμο, να μην μετατρέπονται οι κάδοι σε εστίες ρύπανσης, να μην καταλαμβάνεται / περιορίζεται ο χώρος των πεζοδρομίων που έτσι κι αλλιώς είναι μικρά και στενά.
2. Να καταστρώσει και εφαρμόσει πρόγραμμα απελευθέρωσης των πεζοδρομίων από κάθε είδους εμπόδια:
i. Κλάδεμα των δέντρων που βρίσκονται στα πεζοδρόμια ως ύψους 2,20μ.
ii. Τοποθέτηση μεταλλικών σχαρών στους λάκκους των δέντρων (γύρω από τον κορμό τους) ώστε οι διαβάτης και να έχει μεγαλύτερη επιφάνεια βαδίσματος και να μην κινδυνεύει να χτυπήσει.
iii. Υποχρέωση των κατοίκων να κλαδεύουν τα δέντρα / θάμνους που βρίσκονται στους κήπους τους ώστε να μην εξέχουν στο χώρο του πεζοδρομίου (ως ύψος 2.20μ)
iv. Πρόγραμμα απομάκρυνσης κάθε είδους εμποδίων (π.χ. σκαλοπάτια σπιτιών ή καταστημάτων) που εξέχουν στο πεζοδρόμιο. Κίνητρα για αναμόρφωση των εισόδων των (παλαιών) σπιτιών εντός 2 ετών (ξεκινώντας από τα δημοτικά και δημόσια κτήρια). Πολύ πιο ουσιώδες από τις βαφές και τα αισθητικά μερεμέτια του Προγράμματος «Πρόσοψη» (βέβαια αυτό το είχε αναφέρει ο Καλατράβα…)
v. Πρόγραμμα καλύτερης χωροθέτησης των στύλων της ΔΕΗ, ΟΤΕ, τρόλλεϋ, τροχαίας, κτλ. Διερεύνηση δυνατότητας συγχώνευσης στύλων (πολλαπλές χρήσεις) ή κατάργησής τους. Διερεύνηση δυνατότητας κατάργησης γραμμών τρόλλεϋ και αντικατάστασής τους με γραμμές λεωφορείων. Αξιοποίηση του συστήματος GIS που έχει ο δήμος για τους παραπάνω σκοπούς.
3. Να πειραματιστεί με τη διαχείριση πάρκων από συλλόγους / γείτονες / περίοικους, φυσικά εντός της δημοκρατικής νομιμότητας και όχι με υφαρπαγή των ελεύθερων χώρων από κάθε είδους περιθωριακούς ακροδεξιούς, ακροαριστερούς ή παρανόμους.
4. Να διεκδικήσει το τμήμα που του αναλογεί από το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού (φαίνεται ήδη να το κάνει!)
5. Να διερευνήσει τη δυνατότητα εμπλοκής των περιοίκων στην αδειοδότηση των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, στα πλαίσια του ισχύοντος πολεοδομικού σχεδίου.
6. Να λάβει πρωτοβουλία για την υιοθέτηση και εφαρμογή ορθών πρακτικών στην κατασκευή των δρόμων. Θα έδινα στην πρωτοβουλία αυτή τον τίτλο «Πόλεμος στις λακκούβες!». Το πρόβλημα με τις λακκούβες δεν λύνεται με αστείες πρωτοβουλίες σαν αυτές που είχαν αναγγελθεί πριν κάποια χρόνια (ειδικό τηλεφωνικό νούμερο για την ...καταγγελία των λακκουβών!). Λύνεται με το να φτιάχνονται εξ' αρχής σωστά οι δρόμοι και να μην δημιουργούνται λακκούβες! Παράλληλα, θα πρέπει να υπάρξει δραστική αντιμετώπιση του προβλήματος των εκσκαφών από κάθε είδους εταιρείες και υπηρεσίες σε δρόμους και πεζοδρόμια (με ευθύνη και της κυβέρνησης για αλλαγή νομοθετικού πλαισίου). Ο Δήμος να πρέπει να πειθαναγκάσει τις δραστηριοποιούμενες εταιρείες / υπεργολάβους να προσαρμοστούν σε έναν άλλο τρόπο εργασίας, ακόμη και αν η κυβέρνηση δεν θελήσει να αλλάξει το νομικό πλαίσιο. Θέσπιση κανονισμού εκτέλεσης εδαφομηχανικών εργασιών. Θα μπορούσε να είναι έως και απλή μετάφραση κανονισμών / κατευθυντήριων οδηγιών που εφαρμόζονται σε άλλες χώρες (π.χ. Γαλλία, Ελβετία, Γερμανία, ΗΠΑ). Να εκπαιδεύσει τους υπεργολάβους πάνω σ’ αυτόν τον κανονισμό και εν συνεχεία να τον εφαρμόσει με αυστηρότητα. Τα δημόσια έργα να εκτελούνται και να παραλαμβάνονται από τις Δημοτικές Υπηρεσίες μόνο αν έχουν τηρηθεί πλήρως οι σχετικοί κανονισμοί.
