Νομίζω ότι χρωστάω μερικά λόγια για τον πολυ-αναμενόμενο δίσκο που είχα αναφέρει πριν 2 βδομάδες. Τον βρήκα τελικά στο Public στις 23/5 (16,90€ για να βοηθήσω και στην έρευνα αγοράς...). Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Ο δίσκος αρχίζει με μια έκπληξη, για την οποία όμως είχαμε κάπως προετοιμαστεί. Μακριά από τις «βαριές» ενορχηστρώσεις των ως τώρα γνωστών τραγουδιών της, η Monika τραγουδά μόνη με την κιθάρα της, σαν να θέλει να μας δείξει, να μας προετοιμάσει, ότι ο δίσκος είναι δικός της και θα κάνει ότι αυτή θέλει.
Δεύτερο τραγούδι το Bloody Something, με όλα τα φόντα για να γίνει κι αυτό επιτυχία μετά το Over the Hill. Σε κάνει να σκέφτεσαι πόσο απλός μπορεί να είναι (και συνήθως είναι) ένας σπουδαίος στίχος. Αν ψάξετε στο Google τη φράση “this bloody something” δε θα βρείτε ούτε ένα αποτέλεσμα! Μηδέν! ( 0 !!!) Τόσο απλό και τόσο ασυνήθιστο. Και το μαντολίνο να προδίδει πιθανώς επτανησιακές επιρροές(;)
(Synch update, 15/06/2008: ούτε "this fucking something" υπάρχει στο Google... :) ).
Τρίτο το “Are you coming with us”. Κάτι το ακαθόριστα οικείο, με στοιχεία επικού / εμβατηρίου στο ρυθμό.
Τέταρτο το “Babe”, με σαφέστατες – υπόγειες – «ελληνικές» επιρροές, από Χατζηδάκη μέχρι παλιά λαϊκά και την τρομπέτα του Martin Wenk, όλα αρμονικά δεμένα μεταξύ τους. Μα πως;
Και το CD συνεχίζει σ’ ένα συμπαγές, πυκνό σύνολο (Pretend, Obsession, To no avail, Excuse my friends) γεμάτο λυρισμό, με μια σαγηνευτική φωνή που σε αφήνει άφωνο, ή σε κάνει να θέλεις να ουρλιάξεις. Διάφοροι στίχοι κολλάνε στο μυαλό μου. Πότε του ενός τραγουδιού και πότε του άλλου... Προβλέπω να το "ταλαιπωρώ" για πολύ καιρό το CD και καλά θα κάνω να το μεταφέρω σε mp3 σύντομα.
Οι μόνες δύο μίνι-«αρνητικές» στιγμές είναι οι εκτελέσεις των Over the Hill και I’m not young in my youth. Με εκνευρίζει το να περιέχονται στους δίσκους διαφορετικές εκτελέσεις τραγουδιών που έχουν ήδη γίνει γνωστά (ως singles) απ’ το ράδιο. Δεν το θεωρώ σωστό για τον αγοραστή του δίσκου. Το «πρόβλημα» διορθώνεται με μια δεύτερη – τρίτη ακρόαση για το Over the Hill που ακόμα και σε αυτή την πιο χορωδιακή εκτέλεση δείχνει πόσο σπουδαίο τραγούδι είναι. To CD-single (6,90€ από το Metropolis) περιέχει επίσης το We Could Break Up και το Alone2 που δεν περιλαμβάνεται στο δίσκο. Δυστυχώς το I’m not young in my youth (το οποίο για να είμαι δίκαιος έχει ακουστεί μόνο στο myspace) δεν τα καταφέρνει για μένα με τον ίδιο τρόπο. Η εκτέλεση του έχει κάτι το "επίπεδο" σε σύγκριση με την κορυφαία που υπάρχει στο myspace.
Εν κατακλείδι, ξεχωρίζω (προς το παρόν) τα Your Favorite, Bloody Something, Are You Coming With Us, Babe, Excuse My Friends, Over The Hill, Fraud.
Ο κριτής μέσα μου του βάζει 4,5 αστέρια στα 5. Αν είχε και τις διαφορετικές εκτελέσεις των δύο τραγουδιών που ανέφερα θα ήταν 5 στα 5 ασυζητητί.
Υ.Γ. 1: Όντας υπό την επήρεια της Monika, αγόρασα και δύο ακόμη CD ελλήνων καλλιτεχνών αυτές τις μέρες. Είχα να το κάνω 15 χρόνια αυτό (με τους 1ους δίσκους των ΝΑΜΑ, του Ορφέα Περίδη, και των "Κήπος"). Το ένα ήταν το Toys Up - Special Deluxe Edition των Matisse (συμπαθητικό / ευχάριστο) και το άλλο το Getalife της Olga Kouklaki (εξαίρετο, και έχει και συναυλία στο θέατρο Πέτρας στις 4 Ιουνίου, μαζί με τους Nouvelle Vague).
Υ.Γ. 2: Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο αλλά από τα 4 ελληνικά CD που έχω αγοράσει τον τελευταίο καιρό, τα 3 είχαν σκόνες και χρειάζονταν καθάρισμα ενώ ένα εξ' αυτών είχε και μια εμφανή χαραγματιά αλλά περιέργως έπαιζε κανονικότατα... Είναι τόσο δύσκολο;
Υ.Γ. 3: Μη νομίζετε ότι φιλοδοξώ να το μετατρέψω σε μουσικό μπλογκ. Εξ'αλλου, άλλοι είχαν μιλήσει για τη Μόνικα 2 χρόνια πριν...
Update (2/6/08): Φωτογραφία (της κακιάς ώρας) από τη βιτρίνα του Virgin στην Οδ. Σταδίου:
Update (5/6/08): Επειδή βλέπω ότι αρκετοί ψάχνετε στίχους, το CD περιέχει ένα καλαίσθητο βιβλιαράκι με τους στίχους όλων των τραγουδιών.
