Αστικές μεταφορές και η δύναμη του παραδείγματος

Σε πρόσφατο πολύ ενδιαφέρον άρθρο της στην Καθημερινή (2011-01-16) η νεοεκλεγείς βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Χαρά Κεφαλίδου απευθύνει έκκληση στους συναδέλφους της να δώσουν το παράδειγμα και να υποστούν, μεταξύ άλλων, διπλάσια μείωση αποδοχών από αυτή που επιβλήθηκε στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα.

Σε ένα φαινομενικά άσχετο θέμα, ο Υπουργός Μεταφορών και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αναφέρθηκαν (ορθά) στους τζαμπατζήδες που δεν χτυπούν εισιτήρια στα μέσα μαζικής μεταφοράς (λεωφορεία, μετρό, τρόλλεϋ) και τους κατηγόρησε ότι εξασθενούν ακόμη περισσότερο τα ασθενή οικονομικά των οργανισμών μεταφορών.

Τα δύο φαινομενικώς άσχετα θέματα, σχετίζονται ως εξής: Οι βουλευτές (και ευρωβουλευτές) μας είναι και αυτοί τζαμπατζήδες στις αστικές συγκοινωνίες, αλλά "με το νόμο" (τον ψηφισμένο από τους ίδιους). Όπως διαβάζουμε στο website του ΟΑΣΑ:

Οι παρακάτω κατηγορίες επιβατών, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία απαλλάσσονται από την καταβολή κομίστρου για τη μετακίνησή τους με όλα τα Μ.Μ.Μ. αρμοδιότητας Ο.Α.Σ.Α.: Λεωφορεία, Τρόλλεϋ, Τραμ, Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο, Μετρό (μέχρι Αεροδρόμιο) και Προαστιακό (στο τμήμα του Μαγούλα-Πειραιάς-Αεροδρόμιο), με την επίδειξη των αντίστοιχων δελτίων που αποδεικνύουν την ιδιότητα αυτή:

• Παιδιά κάτω των έξι (6) ετών.
• Οπλίτες θητείας των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων.
• Τα άτομα με ειδικές ανάγκες (Α.Μ.Ε.Α.), στα οποία χορηγούνται από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, μέσω των Διευθύνσεων Πρόνοιας του Ν. Αττικής, ειδικές Ετήσιες Κάρτες Ελεύθερης Μετακίνησης. Όταν τα συγκεκριμένα άτομα δικαιούνται συνοδό, τότε αντίστοιχη κάρτα πρέπει να φέρει και ο συνοδός. Διευκρινίζεται ότι ο συνοδός δε μπορεί να χρησιμοποιεί την κάρτα μόνος του παρά μόνο όταν συνοδεύει τον κάτοχο της κύριας κάρτας.
• Οι Βουλευτές και Ευρωβουλευτές.

Ας δώσουν λοιπόν το παράδειγμα οι βουλευτές μας καταργώντας τις σχετικές διατάξεις από τη νομοθεσία, ώστε να μην εμφανίζονται ως αντιφάσκοντες και για να έχουν το ηθικό κύρος να επιβληθούν στους (παράνομους) τζαμπατζήδες.

Υ.Γ. Έχω πάθει σοκ! Διαπιστώνω ότι πρόβλεψη για το τζαμπατζιλίκι των βουλευτών (ατέλεια) υπάρχει ακόμη και στο Σύνταγμα της Ελλάδας (από το 1975 ως σήμερα, και δεν έχει πειραχτεί με όλες τις αναθεωρήσεις. Άρθρο 63, παράγραφος 2). Ρητώς αποκλειόταν αυτή η δυνατότητα στα χουντικά συντάγματα του 1968 και 1973 (Άρθρο 70). Πρόβλεψη περί βουλευτικής ατέλειας υπήρχε και στο Σύνταγμα του 1952 (Άρθρο 75) και στο Σύνταγμα του 1927 (Άρθρο 57). Ρητώς αποκλειόταν από το (ψηφισθέν επί Ελευθέριου Βενιζέλου) Σύνταγμα του 1911 (Άρθρο 75) ενώ δεν υπήρξε αντίστοιχη πρόβλεψη (για επιπλέον προνόμια και ατέλειες) ούτε στο Σύνταγμα του 1864.

Άρα, η σχετική διάταξη πρωτοεισήχθη στο Σύνταγμα του 1927 και έκτοτε παραμένει! Φυσικά για να πάψει αυτή τη στιγμή να ισχύει η ατέλεια δεν απαιτείται συνταγματική αναθεώρηση. Αρκεί να καταργηθούν οι σχετικές αποφάσεις της βουλής και όταν έρθει η ώρα για αλλαγή συντάγματος μπορεί να καταργηθεί το Άρθρο 63, παρ.2).

Όλα τα ελληνικά συντάγματα μπορείτε να τα βρείτε στο Εθνικό Τυπογραφείο και μέσω της Βικιπαίδειας.