Κάποιος κόβει το πράσινο!

Κάποιος κόβει το πράσινο στη γειτονιά μου! Ευτυχώς.

Συγκεκριμένα, επρόκειτο για ένα τεράστιο και συφοριασμένο θάμνο (πικροδάφνη ήταν;) που έκλεινε μια ολόκληρη γωνία ενός πεζοδρομίου.

Οι πεζοί αναγκάζονταν να κατεβαίνουν στο δρόμο (κι από τις τέσσερις κατευθύνσεις καθώς ήταν πάνω στη γωνία), τα αυτοκίνητα είχαν μειωμένη ορατότητα και κινδύνευες ανά πάσα στιγμή και γενικώς ήταν μια παράταιρη παρουσία, πιθανώς φυτεμένος τυχαία κι αυτός από κάποιον περίοικο ή κάποιο δημοτικό συνεργείο που ήθελε να τελειώνει...

Η νέα πολυκατοικία έγινε η αφορμή για να ξεριζωθεί και να πλακοστρωθεί το πεζοδρόμιο. Τώρα μπορείς να περπατάς άνετα και χωρίς κίνδυνο.

Παρεμπιπτόντως, πριν μερικές βδομάδες πήγα στο ανακαινισμένο / ανακαινιζόμενο "Πεδίο του Άρεως". Την όλη αίσθησή μου τη συνόψισε με τον καλύτερο τρόπο ένας ηλικιωμένος που περνούσε από δίπλα μου: "Επιτέλους, ξάνοιξε λιγάκι!". Τα αγριόχορτα είχαν κοπεί, κάποιοι θάμνοι μάλλον είχαν κουρευτεί, πιθανώς και κάποια δέντρα να είχαν κλαδευτεί. Όχι σπουδαία πράγματα, αλλά είχες πλέον μια καλύτερη δυνατότητα εποπτείας του χώρου γύρω σου και συνακόλουθα μια μεγαλύτερη αίσθηση ασφάλειας. Ο χώρος δε φάνταζε πια εχθρικός και επικίνδυνος.

Η έλλειψη παράδοσης, γνώσης, εμπειρίας και κουλτούρας σε θέματα δημόσιων χώρων στη χώρα μας -μέρος της οποίας είναι και η άκριτη τσιμεντοποίηση των πάντων στις προηγούμενες δεκαετίες- έχει ως αποτέλεσμα η συζήτηση για τους αστικούς δημόσιους χώρους να περιορίζεται σε μια μίζερη μπακαλική "πρασινομετρίας". Τόσα δέντρα φυτεύτηκαν, τόσο δέντρα κόπηκαν, τόσοι θάμνοι αγοράστηκαν, χώρος "υψηλού πρασινού", χώρος "χαμηλού πρασίνου", κ.ο.κ. Το κωμικοτραγικό είναι ότι αυτή την περιορισμένης οπτικής λογική την έχουν ενστερνιστεί και η ελληνική διοίκηση και δικαιοσύνη.

Φυσικά, δεν εννοώ ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ "χαμηλού" και "υψηλού" πρασίνου (αλήθεια που αρχίζει το ένα και που τελειώνει το άλλο;). Αλλά ότι το ύψος των (όποιων) φυτών είναι ένα μόνο από τα δεκάδες χαρακτηριστικά ενός δημόσιου χώρου και η αναφορά σε αυτό τίποτα απολύτως δε λέει για την ποιότητα της σχεδίασής του, ούτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως απόλυτο μέτρο χαρακτηρισμού του.